Hoe ik tot mijn eerste stappenplan kwam
Op een donderdag in 2014 zat ik met Michiel in Hofje Zonder Zorgen in Haarlem. Twee dagen ervoor had ik de boodschap gekregen dat ik uitgezaaide eierstokkanker had en dat het ongeneeslijk was. We waren in het Hofje om even iets te drinken, nadat we afleiding hadden gezocht in het kopen van spullen voor ons huis. Al twee dagen maalde het door mijn hoofd dat er toch iets moest zijn wat we nog konden doen en dat er een mogelijkheid moest zijn om beter te worden. Onze kinderen waren immers nog veel te klein om hun moeder te missen, dus het was al zeker dat we er alles aan gingen doen om uit deze nachtmerrie te komen. Omdat mijn angst toch redelijk met me aan de haal was gegaan de afgelopen twee dagen, had ik nog niet veel ruimte in mijn hoofd om dingen anders te bekijken. Duidelijk was al wel dat we voor een second opinion naar het Antoni van Leeuwen Ziekenhuis wilden. Die aanvraag liep inmiddels bij de afdeling triage. Op het moment dat ik wilde bestellen, zag ik in mijn ooghoek op de kaart dat ze ook (suikervrij) bananenbrood hadden dat ik bestelde voor bij de koffie. Vrijwel meteen tijdens het eten schoot door me heen, dat ik wel degelijk ergens controle op uit kon oefenen. Namelijk mijn voeding! Nog diezelfde middag werden we teruggebeld door het AvL met de bevestiging dat ik op maandag al welkom was voor voor een second opinion. Dit gaf nieuwe moed en bij thuiskomst ben ik volgens mij meteen achter de computer gedoken om van alles over voeding te zoeken.
Het zou een hele reis worden, maar ook eentje die me ver zou brengen, dat voelde ik eigenlijk toen al.
Let food be thy medicine and medicine be thy food
Ik had nooit echt op mijn eten hoeven letten, omdat ik vrij slank ben. Ondanks dat ik bijna niet sportte, had ik een goed figuur. Ik had dan ook nooit echt anders gekeken naar eten dan iets noodzakelijks, ondanks dat ik best van lekker eten hield. Maar de mogelijke effecten van voeding op fysiek, mentaal en energetisch niveau hadden tot dan toe weinig indruk op me gemaakt. Op dat moment niet wetend, dat ik nog zoveel zou leren in de komende jaren.
Al vrij snel vond ik allerlei boeken over kanker en de ervaringen met kanker. Lastiger werd het om boeken te vinden over de (wetenschappelijk bewezen) effecten van voeding op kanker en het voorkomen ervan. Ook in veel infotheken van de ziekenhuizen was het niet altijd even makkelijk om informatie te vinden. Op internet ging dit echter makkelijker wel en zo kwam ik al snel uit bij een aantal patiënten die hun kanker al jaren stabiel hielden met, o.a., voeding. Ook werd me al snel duidelijk dat er minstens zoveel andere pijlers nodig zijn om in goede gezondheid te blijven en dat ik niet alleen mijn voeding zou aanpakken.
Ook ontdekte ik in die tijd de Moermanvereniging (www.MMV.nl),waar ik onlangs dit interview gaf. Nu te koop bij de MMV en later wellicht ook op mijn site te lezen. Benieuwd naar mijn verhaal? Kijk dan ook hier.
Ook raakte ik bekend met het werk van Max en Charlotte Gerson, volgde ik www.thetruthaboutcancer.com en ben ik me gaan verdiepen in suikervrij eten.
Voeding bleek een goede eerste zet, omdat een aanpassing van je eetpatroon al snel veel doet voor je lichaam. Mijn focus lag in de eerste jaren met name op het buitenland omdat veel werd geëxperimenteerd met voeding en de regels niet zo streng zijn als in Nederland. Onze strenge wetgeving op het gebied van voedingsmiddelen kan soms een voordeel zijn, omdat ons eten erg veilig is. Maar door de restricties, krijgen patiënten soms ook niet te horen over producten die mogelijk helpen in het bestrijden van kanker en andere ziektes.
Een van de eerste boeken die ik destijds vond en nog steeds een van mijn meest gebruikte boeken, is Eten Tegen Kanker van Dr. Richard Beliveau. Toen nog erg moeilijk te verkrijgen en ik tikte hem voor veel geld ergens tweedehands via internet op de kop. Inmiddels zijn er herdrukken en is het op veel plekken te verkrijgen.
Mijn plan was, zoals gezegd, om te starten met het aanpakken van mijn voedingspatroon. Het kostte enige tijd om mijn eetgedrag in kaart te brengen, maar ook om te leren welke voedingsstoffen er in mijn eten zaten. Op het moment dat ik dat in kaart kreeg, werd het makkelijker om keuzes te maken en voedingsmiddelen te schrappen of te vervangen.
Een veelgehoorde tip is om radicaal te stoppen met (toegevoegde) suikers. Ook bij mij was suiker het eerste wat ik uit uit mijn voeding schrapte. Een volgende stap voor mij was het drastisch omhoog gooien van mijn groente- en fruitinname. Dit lijkt heel makkelijk, maar vooral het anders inkopen en volhouden van een nieuw patroon was niet altijd even makkelijk. De eerste periode ging dit dan ook met horten en stoten. Het duurde dan ook een tijdje voordat alles een beetje geïntegreerd raakte. Dit herken je vast wanneer je je goede voornemens ieder jaar probeert vol te houden!
Op den duur lukte het steeds beter om aanpassingen door te voeren. Ook omdat ik ervoor gekozen heb om meer over voeding te leren. Daarom ben ik gestart met een korte opleiding op HBO niveau tot Voedingsdeskundige.
Het is dus vooral belangrijk dat je in kaart brengt wat je huidige patronen zijn en natuurlijk waar je mee wilt stoppen, wat je wilt veranderen en waar je mee moet beginnen. Omdat dit niet 1,2,3 uit te voeren is, zal ik er vast nog veel vaker over schrijven. Ook ik leer nog iedere dag!